Κορόιδο στο κλουβί, ζωντανό παράδειγμα προς αποφυγή

Θέμος Αναστασιάδης

Στην τελική, κανείς δεν μπορεί να πει αν ειδικά για τον Τσίπρα θα ήταν καλύτερα να κρατήσει τις όποιες λογικές κόκκινες γραμμές του και είτε να σταθεί όρθιος και αρτιμελής, είτε να πέσει από την Ε.Ε. που κάποια στιγμή θα του τραβούσε τα σωληνάκια...

Στο χέρι της είναι. Δεν το έκανε, όμως, και του έδινε ευκαιρίες, τη μια μετά την άλλη, για να κάνει την προσαρμογή του... άλλοτε με το καλό κι άλλοτε με το ζόρι. Μην αμφιβάλλετε. Oταν φτάνουν ακόμη και ο Γιούνκερ και ο Μοσκοβισί να μην του βγαίνουν ούτε στο τηλέφωνο, αυτό σημαίνει ότι έφτασε η ώρα της τελικής υποχώρησης. 
Δεν θα κάτσουμε να μαλώσουμε με κανέναν για το αν πρόκειται για... ΕΝΤΙΜΟ συμβιβασμό, αναγκαίο κακό, πανηγυρικό διασυρμό ή πολιτικό αφανισμό. Οποιος καταλαβαίνει κατάλαβε ότι μετά από μια μακρά και ανώφελη επίπονη πορεία η Ευρωπαϊκή Ενωση κατέληξε ότι είμαστε πιο χρήσιμοι... ζωντανοί με ευρώ, προς το παρόν, παρά «νεκροί» και κατά φαντασίαν «μάρτυρες» της Αριστεράς. Η ταπεινωμένη Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ σε κλουβί ως ζωντανό παράδειγμα προς αποφυγή κοστίζει πολύ φθηνότερα στους δανειστές μας και μπορεί να αξιοποιηθεί για να βγάλουν και κάτι από τη ζημιά. 

Τα νούμερα είναι απτά. Μας έχουν δώσει 300 δισ. ως τώρα, θα σπρώξουν έτσι κι αλλιώς κι άλλα 100, και μ’ αυτά τα λεφτά έχουμε το Ευρωπαϊκό Μαυσωλείο Αριστεράς! Σκεφτείτε ότι θα φέρνει ο ξένος τουρίστας με τσάμπα τιμές τα παιδάκια του για διακοπές στην Ελλάδα και, βλέποντας το μαύρο μας το χάλι, την κοινωνική μιζέρια και ανθρώπους με ντοκτορά να κάνουν τους βοηθούς (ξένων) ξεναγών ή τους ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχεία, θα συνδυάζει την αναψυχή με τον επαγγελματικό προσανατολισμό. 

«Θες, παιδάκι μου, να καταντήσεις σαν τους Ελληνες; Για δες τους πώς ήταν και πώς έγιναν επειδή -νόμιζαν ότι- πήγαν “πρώτη φορά αριστερά”. Κοίτα λοιπόν, παιδί μου», θα λέει ο ξένος, «να γίνεις άνθρωπος και να μάθεις να κάνεις καμιά δουλειά αντί να ελπίζεις σε δανεικά και ζητιανιά»! Και όλα αυτά μόνο με... μισό τρισ.!!! 

Αντίθετα, αν μας διώξουν εδώ και τώρα, αν τραβήξουν τα σωληνάκια από τον Τσίπρα, όπως ξέρουμε ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν, τότε, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς, θα πάθουν ΜΟΝΟΜΙΑΣ ΖΗΜΙΑ ΕΝΟΣ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ ως Ευρώπη, με άγνωστες επιπτώσεις στο ανεξερεύνητο -όπως οι ίδιοι λένε- μέλλον της Ε.Ε. αν έφευγε ένα από τα μέλη της. 

Πέρα απ’ αυτό, θα έχουν ανοιχτά εσωτερικά προβλήματα με την όποια δική τους ακραία δύναμη αγανάκτησης και αντίδρασης -είτε από τη ριζοσπαστική αριστερά είτε από την ακροδεξιά- που θα τους κατηγορούσε ότι «πετσόκοψαν έναν λαό που αντιστάθηκε». Τώρα να πει ποιος, τι; Μόνος του απομυθοποιήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και, αφού απαξιώθηκε μέσα στο ψέμα και την ασυναρτησία, θα πάει (αν και όπως πάει) σε μια συμφωνία η οποία στην καλύτερη των εκδοχών είναι δισ- ή τρισχειρότερη από πριν. Αρα το κατεστημένο της Ε.Ε. και τα αληθινά μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από κάθε Μέρκελ ή Ολάντ όχι μόνο δεν θα κατηγορηθούν για τίποτα, αλλά θα βγουν και φιλάνθρωποι από πάνω. 

«Ορίστε, εμείς τους κρατήσαμε στη ζωή και τους βοηθάμε ακόμα παρά τις παλαβομάρες τους», θα λένε σαν τις βαθύπλουτες κυρίες των φιλανθρωπικών γκαλά προσθέτοντας: «Και τι να κάνουμε άπαξ κι αποφάσισαν το “μια ζωή αριστερά”;». Από δω τουλάχιστον το λέγαμε και πριν από τις εκλογές, και όσο διαρκούν οι διαπραγματεύσεις, και επιμένουμε: Δεν έχουμε δει ακόμα τον πάτο και την αληθινή καταστροφή. Θα τα δούμε μετά την υπογραφή. Οποτε έρθει.
Επανειλημμένα κοροϊδεύαμε, εξαπατούσαμε και λέγαμε ένα κάρο ψέματα στους Ευρωπαίους εταίρους εδώ και 50 χρόνια! 

Πενήντα χρόνια ψευτιά από τότε που άρχισε να στήνεται η ΕΟΚ. Οι δεκαετίες πέρασαν και, αντί να χρησιμοποιήσουμε τα... χιλιάδες δισ., που φαγώθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο απ’ όποιον κυβερνούσε και τους κολλητούς του, για να ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΜΕ και να γίνουμε κανονικοί Ευρωπαίοι έστω σαν τους Ιρλανδούς ή τους Πορτογάλους, γίναμε ΟΙ ΠΙΟ ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΙ. Με ανώτατο απόλυτο εκφραστή του ΝΤΙΠ ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥ τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο φτάσαμε στο τελευταίο σκαλοπάτι της αξιοπιστίας. Είτε μείνουμε είτε δεν μείνουμε στην Ε.Ε. και την ΟΝΕ, επί της ουσίας θέσαμε εαυτόν στην κατηγορία του παρείσακτου. Του παραγιού της δευτεράντζας. Πώς έλεγε το τραγούδι... «Ημουνα ο νοικοκύρης... κι έχω γίνει μουσαφίρης, κουρελής»; Θυμάστε πώς πήγαιναν οι Συριζαίοι στις πρώτες Συνόδους Κορυφής, τότε που όλοι οι ξένοι ήθελαν να δουν το εξωτικό... πτηνό (με το αετίσιο μάτι); Ε, δείτε τους τώρα πώς κλωθογυρίζουν για λίγα ψίχουλα γλείφοντας αυτούς ακριβώς που έφτυναν, με την ελπίδα ότι θα κρατηθούν στη ζωή με τυπωμένο χρήμα και στην εξουσία για να... προσλαμβάνουν κρυφά, να ανοίγουν και να μολύνουν νέες πληγές για το όποιο μέλλον μας.

Στις μέρες που έρχονται θα ακούσουμε πολλά μεγάλα λόγια και θα πήξουμε από χρυσωμένα χάπια παρηγοριάς. Πήραν τις εκλογές με τερατώδη ψέματα, επιβιώνουν με ακόμη πιο παραμυθένιες δικαιολογίες και θα καταλήξουν, από το πολύ ψέμα, να μην πιστεύουν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό. Αγνώριστοι γίνανε! Οδυνηρό για την Ελλάδα, πολύ χρήσιμο για την πολιτισμένη Δύση. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, παρότι τσακωμένοι για το... πόσο θα μας λιώσουν, σίγουρα τρίβουν τα χέρια τους. Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάστηκε και εφεξής θα είναι εκεί, ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ, σαν ζωντανό παράδειγμα προς αποφυγή. Κοίτα, παιδί μου, μην καταντήσεις σαν τους Ελληνες! Αγαλμα θα μας κάνουν!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ - ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ 2012

Χειροτονία Πρεσβυτέρου στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας

ΑΝΕΡΓΟΙ - ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ: ΠΟΙΟΙ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΒΙΒΛΙΑΡΙΟ ΑΣΘΕΝΕΙΑ