Η ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ
Του Ηλία Σιαμέλα «Της Ρούμελης οι μπέηδες και του Μοριά οι αγάδες Στο Ντερβενάκι κείτονται κορμιά δίχως κεφάλια Στρώμά ‘χουνε τη μαύρη γης, προσκέφαλο μια πέτρα Κι απουπανωσκεπάσματα του φεγγαριού τη λάμψη». Κλέφτικο τραγούδι Έλα ψυχή μου να διαβείς, μες την αντάρα να περάσεις. Να δεις πως συντελείται το κακό, πως πάλε ατιμάζεται το σώμα της Ελλάδας. Στα Τάρταρα ρίξαν τη ζωή, και στα σκυλιά την αξιοπρέπεια. Έλα να δεις το πέρασμα του Δράμαλη, τη Νέα Εκστρατεία. Να δεις Σουλτάνους Μέρκελ – Σαρκοζί, να δεις «αλόγατα» και «ιππείς», ολάκερες στρατιές από ναζί, και πλάνους τοκογλύφους. Να δεις στο πρόσωπο του Δράμαλη, τον κούφο Παπαδήμο. Σα Σερασκέρης χρίζεται, τομάρι λιόντα σαν του βάζουν. Κι ο Πασόκμπεης κοντά, σαν πληγωμένο όρνιο. Δίπλα, τ’ αδέρφι τ’ ομογάλαχτο, Σαμάρμπεης τ’ όνομά του. Και να κι ο Καρατζαφέρ, με το μυαλό τ’ Αλήπασα, πως περιμένει ολάρματος, πρώτος, σε τούτης της στρατιάς τη μούλα για ν’ ανέβει. Κι οι καμηλιέρηδες απόκοντα, βαστάζοι ένας κι ένας. Πρώτοι