ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΠΑΓΩΝΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΠΑΓΩΝΗ

ΜΕΛΟΥΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΣΤΙΣ 15/10/2011

ΤΙΤΛΟΣ: « Βρε πατριώτη, κάτι κερδίσαμε απ΄ αυτήν την κρίση»

Κυρίες και Κύριοι,


Μην πλανάστε….. βρισκόμαστε σε πόλεμο. Σε πόλεμο με την ίδια τη νοοτροπία μας.


Η δυσμενής οικονομική συγκυρία έγινε απλώς η αφορμή για να γίνει τούτο ξεκάθαρο σε όλους μας.


Ναι, το Κράτος μας έχει απογοητεύσει. Ναι, το Κράτος μας έχει εγκαταλείψει. Οι αμετροεπείς στα λόγια και πράξεις κυβερνώντες δεν στάθηκαν άξιοι της εμπιστοσύνης μας και μας οδήγησαν σε αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα. Οι υποσχέσεις τους αποδείχτηκαν φενάκη. Οι ιταμοί δημαγωγοί δεν έχαναν ευκαιρία και παρουσίαζαν μια κίβδηλη εκδοχή της κατάστασης. Οι Ευρωπαίοι μας κατηγορούν, όχι άδικα, για «ενδελεχή συνειδητό υποτροπιασμό» (δηλαδή «εμείς πάμε να σας βοηθήσουμε και εσείς συνεχώς κάνετε τα ίδια και χειρότερα») και ήραν την εμπιστοσύνη τους. Οι πολίτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι, καχύποπτοι και τρομοκρατημένοι τις εξελίξεις. Η Εκκλησία παρακολουθεί εξ αποστάσεως τα πράγματα και φαίνεται απλώς να αναμένει και αυτή τις εξελίξεις.


Όμως το Κράτος βασίζεται και σ’ εμάς. Και για να το βοηθήσουμε ώστε να αναθαρρήσει και να γίνει με την σειρά του, ένα Κράτος στο οποίο να μπορούν να βασίζονται οι επερχόμενες γενιές, τα παιδιά και τα εγγόνια μας, πρέπει εμείς σήμερα, τώρα , να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και την στάση μας, θυσιάζοντας έστω τους εαυτούς μας. Η θυσία της γενιάς μας είναι η παρακαταθήκη του μέλλοντος των παιδιών μας.


Πρέπει όλοι οι Έλληνες να το ενστερνιστούμε και να ενωθούμε σε αυτό. Αναγνωρίζοντας τα λάθη του παρελθόντος να προσανατολιστούμε προς το μέλλον, διορθώνοντας αυτά τα λάθη. Μετουσιώνοντάς τα σε πραγματική Δημοκρατία και Ευημερία.


Αλλαγή νοοτροπίας σημαίνει τιμωρία των καταχραστών του δημοσίου χρήματος, απαλλαγή από τα κακώς κείμενα της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, της σπατάλης, της αδιαφορίας για τον συμπολίτη, της αδιαφορίας για την Δημοκρατία.


Ταυτόχρονα, αλλαγή νοοτροπίας σημαίνει σεβασμός του Κράτους προς τον πολίτη, αλληλοσεβασμός μεταξύ των πολιτών, αυτοκάθαρση του συνδικαλιστικού κινήματος, σεβασμός προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας, υγιείς και λειτουργικοί θεσμοί, αίσθημα δικαιοσύνης.


Όμως δεν είμαστε εκπρόσωποι ενός κόμματος στην κοινωνία αλλά εκπρόσωποι της κοινωνίας, διαμέσου του κινήματός μας, της «Δημοκρατικής Συμμαχίας», στην εξουσία αλλά και σε κάθε φορέα ή Διεθνή, πολιτικό, ή μη Κυβερνητικό οργανισμό. Κίνημα σημαίνει να ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ τις συνθήκες εκείνες ,ώστε για παράδειγμα, το βρεφικό γάλα, που αφορά χιλιάδες νέα ζευγάρια, να πάψει να πωλείται από τα φαρμακεία και μάλιστα σε τόσο υψηλές τιμές. Η Πρόεδρος έκανε την αρχή με ερώτηση στη Βουλή. Κίνημα είναι να βομβαρδισθεί το email του κυρίου Λοβέρδου με αυτή την απαίτηση. Διαθέτουμε ικανότατους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Να το « παλέψουμε» και στον δρόμο και να το πετύχουμε.


Επί του πρακτέου, επιτρέψτε μου κάποιες επισημάνσεις: Ζούμε 10.000.000 φιλόξενοι και φιλότιμοι άνθρωποι σε μια «ευλογημένη» χώρα. Η ιστορία και ο πολιτισμός μας βρίσκονται στα προγράμματα μαθημάτων όλων σχεδόν των Πανεπιστημίων στον Κόσμο. Οι φυσικές μας πηγές είναι απεριόριστες, ο ορυκτός μας πλούτος μεγάλος, το κλίμα μας καρποφόρο. Η ναυτιλία μας διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους παγκοσμίως, το φυσικό κάλλος της πατρίδας μας είναι θέλγητρο και τα νησιά μας αποτελούν δημοφιλή προορισμό για εκατομμύρια άλλους ανθρώπους παγκοσμίως. Δεδομένων όλων αυτών πρέπει να αναλογιστούμε και να αναλύσουμε το τι έφταιξε και βρισκόμαστε σήμερα σε αυτήν την κατάσταση.


Το «παράδοξο» αυτό είναι εμφανές και διάχυτο. Από την μία υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια ισχυρή χώρα που μεριμνά για τους ανθρώπους της και ικανή να επηρεάσει τα Διεθνή τεκταινόμενα


και από την άλλη η χώρα σήμερα βρίσκεται υπό διάλυση, σχεδόν «πτωχή», η «πτωχή συγγενής» της Ευρώπης θα έλεγα, μίζερη, γονυπετής, ανίκανη να φροντίσει τους ανθρώπους που την κατοικούν, ανίκανη να ξεπεράσει την διαφθορά, την αναξιοκρατία και εν τέλει ανίκανη να ξεπεράσει την αυτοκαταστροφική της νοοτροπία. Γυρίσαμε την πλάτη στην προσωπική μας ευθύνη και ζούμε με «δανεικά». Μαζευτήκαμε όλοι στις μεγάλες πόλεις και αφήσαμε την Ελλάδα χωρίς παραγωγή, χωρίς Βιομηχανία, χωρίς Αγροτικό πληθυσμό. Ύπαιθρος χωρίς αγροτικό πληθυσμό: Ακούγεται αστείο κι όμως συμβαίνει. Το βλέπω στο λίκνο των παιδικών μου χρόνων, την Αρκαδία.


Αφήσαμε την Ελλάδα χωρίς τιμωρία των ενόχων, χωρίς σεβασμό προς τον εαυτό της και τους ανθρώπους της, χωρίς ελπίδα. Η «Δημοκρατία» εξαντλείται στην περίοδο των εκλογών και οι πολιτικές δράσεις θεωρούνται μάλλον ανεπιθύμητες από τους κυβερνώντες.


Η «Δημοκρατική Συμμαχία» οφείλει να θυμίσει, με μειλίχιο αλλά και αδιαπραγμάτευτο τρόπο, στον κόσμο την προσωπική ευθύνη. Οφείλει να ενώσει την φωνή της με εκείνους που απαιτούν την νόμιμη τιμωρία εκείνων που κατασπατάλησαν για «ίδιον όφελος» το δημόσιο χρήμα. Οφείλει να προτείνει τρόπους εκμηδενίσεως της διαφθοράς, απάλειψης της γραφειοκρατίας, μείωσης του ελλείμματος. Οφείλει να προτείνει πλάνα δημιουργίας επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ανάπτυξης και πρωτογενούς πλεονάσματος. Οφείλει να συμβουλεύεται τους Έλληνες της Διασποράς. Οφείλει να επιστρατεύει, προς όφελος της χώρας αλλά και της Ευρωπαϊκής οικογένειας, διεθνείς συνεργασίες με στόχο, όχι μόνο την αμιγώς οικονομική, αλλά και την αληθώς πολιτική σύγκληση της Ευρώπης .Οφείλει όμως και να αναδείξει ουσιαστικά τους άξιους, τους έντιμους ,τους αυτοδημιούργητους.


Όλα αυτά οφείλει να τα καταστήσει απλά και κατανοητά και στον τελευταίο απλό και «λαϊκό» συνάνθρωπό μας και να ζητήσει την συνεργασία του. Αυτός ας είναι ο αγώνας της γενιάς μας. Συνεχής προσπάθεια και μικρές-μικρές νίκες κάθε μέρα. Έτσι ώστε όταν πραγματοποιήσουμε τελικά την αυτοκριτική μας και αντικρύσουμε συνολικά-αυτήν την φορά- το έργο μας να μπορούμε να πούμε «βρε πατριώτη, κάτι κερδίσαμε απ΄ αυτήν την κρίση».