ΧΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΡΙΣΜΑΤΑ
Ως «χρίσμα» έχει καθιερωθεί στην πολιτική, η «υπόδειξη» των κομμάτων προς τους πολίτες-ψηφοφόρους, των υποψήφιων (ίσων, κατά τ’ άλλα, μεταξύ ίσων...) για τις δημοτικές εκλογές.
Η απόδοση του «χρίσματος» σε ένα πρόσωπο, από ένα κόμμα, και μάλιστα εξουσίας, δίνει βαρύτητα αποκλειστικά και μόνον στην επιλογή των ψηφοφόρων - ζαγαριών, ήτοι «σκύλων», που ακολουθούν τα «αφεντικά» τους.
Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι ο «χρισματούχος» έχει τα ιδιαίτερα εκείνα προσόντα, τις αρετές κοκ, που τον κάνουν «άριστο», αλλά στο ότι τα «ζαγάρια» συμπεριφέρονται σαν τους οπαδούς - κάφρους των αθλητικών ομάδων...
Είναι «ολυμπιακός» ο υποψήφιος δήμαρχος και είμαστε κι εμείς «ολυμπιακοί»; Τότε θα τον ψηφίσουμε. Είναι «παναθηναϊκός» και είμαστε κι εμείς «παναθηναϊκοί»; τότε αυτόν θα προτιμήσουμε...
Η «οπαδική» διαχείριση των ψηφοφόρων-ζαγαριών από τα κόμματα, είναι πλέον μια παρωχημένη τακτική...
Κι αυτό γιατί πια οι «ομάδες» (βλέπε κόμματα) μπορεί να «παίρνουν» πρωτάθλημα, αλλά οι οπαδοί δεν έχουν χρήμα να αγοράσουν «εισητήρια διαρκείας»...
Οι ηγεσίες των κομμάτων έχουν αντιληφθεί αυτό το γεγονός, αλλά δε μπορούν να κάνουν πίσω...
Κι αυτό γιατί, όσο «πάτο» κι εάν έχουν «φθάσει» υπάρχουν εκείνοι οι «παράγοντες», που δεν είναι βεβαίως «ζαγάρια», οι οποίοι εκβιάζουν τις ηγεσίες...
Αυτοί οι «παράγοντες», που αποτελούν τον καρκίνο που έχει μεταστάσει σε όλα τα υγιή κομμάτια τους, πιέζουν για τα «χρίσματα», τα οποία υποδεικνύουν σε ποιούς θα δωθούν...
Και σε ποιούς δίνονται; Μα σε όσους έχουν ανάγκη από «χρίσματα-επιχρίσματα», ήτοι χρίσματα-σοβάδες!
Ο «σοβάς» έχει χρεία όταν ο «τοίχος» του «χρισματούχου» είναι σάπιος... Όταν δεν έχει κάτι να δείξει, αλλά έχει πολλά να κρύψει...
Ας συνεχίσουν τα κόμματα να δίνουν τα «χρίσματα» σε τέτοια «μπουμπούκια»... Μάταιος κόπος όμως: αν και «μπουμπούκια» ... βρωμάνε και ζέχνουν!
Σχόλια
Όσον αφορά σε ονόματα, εάν θα γίνεις πιό συγκεκριμένος δεν έχουμε πρόβλημα επίσης να απαντήσουμε...
Το ερώτημα που θέτουμε, επί τη ευκαιρία, είναι το εξής: Εάν ένας υποψήφιος για το αξίωμα του Δημάρχου έχει χρίσμα π.χ. από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι σημαίνει αυτό; ότι θα ασκήσει ... σοσιαλιστικές πολιτικές στην τοπική αυτοδιοίκηση; Πώς θα γίνει κάτι τέτοιο; Εάν λάβει "χρίσμα" από τη Ν.Δ., θα ασκήσει "νεοφιλελεύθερες" πολιτικές; Πώς επίσης θα γίνει κάτι τέτοιο;
Επειδή είναι προφανής η αδυναμία να απαντηθεί ένα τέτοιο ερώτημα, αυτόματα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η πρακτική της απόδοσης χρισμάτων από τα κόμματα, συνιστά ένα "νταλαβέρι" μεταξύ των κομματικών μηχανισμών και των υποψηφίων προς χρίσμα: οι μεν μηχανισμοί συγκρατούν τα ζαγάρια τους ή δε υποψήφιοι αποδέχονται μια τέτοια "ομπρέλλα" γιατί τους προστατεύει από κάθε είδους τρωτά (ανικανότητα, "κακό" παρελθόν, κοκ)...
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πας μη χρισματούχος υποψήφιος = ικανός και άξιος... (για να μην παρεξηγηθούμε...)