Την "τύχη" του Κακλαμάνη να έχουνε...

Σε προχθεσινά επεισόδια που σημειώθηκαν στην Αθήνα, ο Απόστολος Κακλαμάνης, ιστορικό στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που έχει πράγματι προσφέρει πολλά, δεν έχει δώσει δικαιώματα για την πολιτική του δράση, υπέστη προπηλακισμούς από πλήθος κόσμου και φυγαδεύτηκε, προκειμένου να μην πάθει τα χειρότερα.

Η παρουσία και μόνον ενός πολιτικού εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος ήταν αρκετή να προκαλέσει τη μήνυ του κόσμου. Η επίθεση σε ένα τέτοιο πολιτικό πρόσωπο θα πρέπει να έχει ήδη προβληματήσει το σύνολο του πολιτικού κόσμου, δημιουργώντας στο νου αναπόφευκτα ερωτήματα, του τύπου: κι αν δεν ήταν ο Κακλαμάνης, που δεν είναι κανένα λαμόγιο, και ήταν κάποιος άλλος στη θέση του; Τι θα γινόταν; Θα περιοριζόταν το πλήθος μόνο σε λεκτικές επιθέσεις ή θα προχωρούσε σε χειρότερες ενέργειες;

Αυτά τα ερωτήματα, όπως πάνε τα πράγματα, είναι βέβαιο ότι σύντομα θα έχουν και απάντηση... Τα επώνυμα λαμόγια, που η Δικαιοσύνη επιδεικτικά και προκλητικά εξακολουθεί να καλύπτει, θα πρέπει στο εξής να προσέχουν που περπατούν, ανά πάσα ώρα και στιγμή. Μπορεί ο φόβος του πέλεκυ της Δικαιοσύνης να μην είναι ορατός, ωστόσο ο φόβος του πραγματικού πέλεκυ, που μπορεί οποτεδήποτε να τους έρθει στο κεφάλι, από οργισμένα χέρια ανέργων, πεινασμένων και απελπισμένων συνανθρώπων τους, θα είναι καθημερινός...

Τέτοιες πρακτικές βίας είναι καταδικαστέες σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο, εφόσον τα λαμόγια δεν επιθυμούν να περάσουν από τη βάσανο της Δικαιοσύνης, ας έχουν την τύχη του (άτυχου) Κακλαμάνη, και να υποστούν τα χειρότερα...