Η ΠΑΡΡΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΗΜΑ;

Είναι αλήθεια ότι δεν είμαι φανατικός αναγνώστης κειμένων θρησκευτικού περιεχομένου. Οι γνώσεις μου επίσης σε θέματα θρησκείας είναι απελπιστικά περιορισμένες. Έτσι λοιπόν δεν θα ήταν φρόνιμο να σχολιάσω ένα κείμενο για το οποίο δεν έχω σαφή και εμπεριστατωμένη άποψη. Ωστόσο έτυχε να διαβάσω ένα κείμενο του σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας κκ Ιερεμία αφιερωμένο στον όσιο Αγάθωνα το οποίο μου προκάλεσε πολλές απορίες .

  Γράφει λοιπόν ο σεβασμιότατος: «Ο  άγιος Αγάθωνας έλεγε την παρρησία ως το μεγάλο  αμάρτημα που διαφθείρει την ψυχή. Παρρησία είναι, ενώ στην αρχή έχεις ντροπή και σεβασμό σε κάποιον ανώτερο σου, μετά αποκτάς ένα τέτοιο θάρρος, ώστε να του μιλάς με ελευθεροστομία και να εκφράζεσαι με αναίδεια σ` αυτόν. Παρρησία γενικώς στα πατερικά κείμενα είναι η ελευθεροστομία και η χωρίς ντροπή συμπεριφορά προς τον άλλο….»

  Ζητώ  συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω με τον σεβασμιότατο. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη «Παρρησία» σημαίνει η ελεύθερη και θαρρετή έκφραση γνώμης όπως αναγράφεται  πάντα  στο πάνω αριστερό τμήμα της πρώτης σελίδας της εφημερίδας σας που επάξια, νομίζω  φέρει τον τίτλο αυτό. Η λέξη είναι σύνθετη, παν + ρήσις. Σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει και ελευθεροστομία. Ελευθεροστομία με την καλή της έννοια σημαίνει την ελεύθερη έκφραση. Κατά μία άλλη εκδοχή σημαίνει και αυθάδεια. Σε καμία περίπτωση όμως παρρησία μπορεί να σημαίνει αυθάδεια.

   Στην Θεία λειτουργία ακούμε τον ιερέα να λέγει: «Και καταξίωσον  ημάς  Δέσποτα μετά παρρησίας ακατακρίτως τολμάν επικαλείσθαι σε τον Επουράνιο Θεό Πατέρα και λέγει.» που σημαίνει : καταξίωσε μας Δέσποτα με θάρρος ακατάκριτο να τολμάμε να παρακαλούμε Εσένα τον Επουράνιο Θεό και λέμε…» 

    Θα μπορούσε εν προκειμένω  η λέξη «παρρησία» να έχει την έννοια που της αποδίδει ο Σεβασμιότατος επικαλούμενος τον όσιο Αγάθωνα; 

     Σε καμία περίπτωση.

     Γεννάται όμως και ένα άλλο ερώτημα. Προς τι η επιλογή του σεβασμιότατου να ασχοληθεί με μια λέξη η οποία χρησιμοποιείτο ευρύτατα κατά την αρχαιότητα αλλά  σήμερα είναι περίπου άγνωστη  στο ευρύ κοινό;

     Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η αναφορά δεν αποτελεί αιχμή κατά  του τίτλου της εφημερίδας σας για κάτι που γράφτηκε σχετικά με τον σεβασμιότατο και θεωρήθηκε αύθαδες ή προσβλητικό. Αν  πράγματι υπήρξε κάποιο ενοχλητικό, προσβλητικό ή άδικο δημοσίευμα   θα  έπρεπε ο αδικούμενος μετά παρρησίας να καταγγείλει δημοσίως το ατόπημα της εφημερίδας και είναι βέβαιο ότι ουδείς θα διενοείτο να τον κατηγορήσει ότι διέπραξε μεγάλο αμάρτημα.-

Αίμων