STAGE : "BHMA" - "BHMA" ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ...
Τελικά, όποιος έχει υπομονή ανταμείβεται... Είναι σαν εκείνο το ληστή, που βρισκόταν σταυρωμένος δίπλα από το Χριστό, ο οποίος του είπε ότι τον πίστεψε και ο Κύριος του απάντησε ότι θα τον πάρει μαζί του στον Παράδεισο... Ενώ, ο έτερος ληστής, που δεν πίστεψε στο Χριστό πήγε στην Κόλαση!
Έτσι κι όσοι συμπολίτες μας άνεργοι, που επέλεξαν τη βάσανο των STAGE, με τρείς κι εξήντα, χωρίς ένσημα... Τους είπαν οι λογής-λογής "μεσάζοντες": "κάνετε υπομονή, μη φύγετε και θα ανταμειφθείτε! Μην ακούτε ότι δε θα σας μονιμοποιήσουν στο τέλος... Εδώ είναι Ελλάδα, όποιος "χώνεται" στο Δημόσιο κάποια μέρα βολεύεται".
Και όσοι είχαν την υπομονή και δεν επέλεξαν να βρούν μια πιό αξιοπρεπή δουλειά, διαπιστώνουν ότι μάλλον έφτασε το πλήρωμα του χρόνου! H νέα Κυβέρνηση σκέφτεται να τους μονιμοποιήσει...
Έτσι είναι αυτά τα πράγματα... Όπως κάποτε με τους πρώτους υπαλλήλους της Δ.Ε.Η., που έπαιρναν κι αυτοί τρείς κι εξήντα, αλλά οι τότε "μεσάζοντες" τους έδωσαν την ίδια συμβουλή: κάνετε υπομονή, όπως ο ληστής με το Χριστό, και θα μπείτε στον παράδεισο του Δημοσίου...και μπήκαν!
Πέρα από το τραγελαφικό του θέματος, πρέπει να μπούν κάποια στιγμή τα πράγματα στη θέση τους, αν θέλουμε να γίνουμε ποτέ σοβαροί.
Είναι γνωστό ότι η επιλογή των θέσεων των STAGE δεν έγινε με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά με ρουσφετολογικές μεθόδους. Η επιλογή έγινε συνειδητά, με μια συμφωνία: δε δίνονται ένσημα, οι αμοιβές είναι πενιχρές αλλά αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία, που θα μπορεί να τη χρησιμοποιεί ο απασχολούμενος σε STAGE σε διαγωνισμούς, μέσω ΑΣΕΠ.
H αδικία ήταν ότι δεν δίνονται ένσημα και τα χρήματα είναι ελάχιστα και δεν ανταποκρίνονται στη εργασία που προσφέρουν οι εργαζόμενοι (γιατί πράγματι προσφέρουν ικανοποιητική εργασία, ίσως καλύτερη και από μερικούς μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους...).
Το θέμα είναι ότι αυτή η αδικία δε μπορεί να "θεραπευθεί" με την άμεση μονιμοποίηση αυτών των εργαζομένων, επειδή έχουν εργασθεί για ένα διάστημα από 1,5 έως 4 χρόνια. Και αυτό γιατί χιλιάδες άλλοι άνεργοι, που δεν είχαν "βύσμα" να μπούν έστω σε μια θέση STAGE, ίσως αναζητούν ακόμα εργασία.
Η άμεση μονιμοποίηση θα ήταν μεγαλύτερη αδικία, σε βάρος των τελευταίων...
Η αδικία λοιπόν σε βάρος των εργαζομένων των STAGE, πρέπει να θεραπευθεί με έναν και μοναδικό και δίκαιο για όλους τρόπο:
α. Να αναγνωρισθεί ο χρόνος που έχουν εργασθεί ως συντάξιμος, δηλαδή να αναγνωρισθούν, εκ των υστέρων, τα ένσημα που δεν τους έχουν δοθεί.
β. Να δοθούν, με μορφή εφ' άπαξ ή με άλλον πρόσφορο τρόπο, τα χρήματα που αδίκως δε τους έχουν αποδοθεί έως σήμερα.
Έπειτα από τη λήψη αυτών των μέτρων πρέπει να σταματήσει αυτό το γελοίο παραμύθι και ο κάθε πρώην πλέον εργαζόμενος STAGE να δοκιμάσει την τύχη του, εφόσον το επιθυμεί, με την προϋπηρεσία που έχει λάβει, σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, ισότιμα με όλους τους άλλους υποψηφίους.
Σε περίπτωση που γίνει άμεσα η μονιμοποίησή τους, τότε θα επαναληφθεί η αδικία με όσους αδίκως προσλήφθηκαν στα ΚΕΠ, μόνο και μόνο επειδή ήταν οι πρώτοι που εργάσθηκαν σε αυτό το θεσμό και έτσι πήραν τα ... πρωτοτόκια!
Π.Α.Μ.
(Εάν υπάρχει διαφωνία με τα παραπάνω, δεκτές όποιες παρατηρήσεις στα ΣΧΟΛΙΑ)
Έτσι κι όσοι συμπολίτες μας άνεργοι, που επέλεξαν τη βάσανο των STAGE, με τρείς κι εξήντα, χωρίς ένσημα... Τους είπαν οι λογής-λογής "μεσάζοντες": "κάνετε υπομονή, μη φύγετε και θα ανταμειφθείτε! Μην ακούτε ότι δε θα σας μονιμοποιήσουν στο τέλος... Εδώ είναι Ελλάδα, όποιος "χώνεται" στο Δημόσιο κάποια μέρα βολεύεται".
Και όσοι είχαν την υπομονή και δεν επέλεξαν να βρούν μια πιό αξιοπρεπή δουλειά, διαπιστώνουν ότι μάλλον έφτασε το πλήρωμα του χρόνου! H νέα Κυβέρνηση σκέφτεται να τους μονιμοποιήσει...
Έτσι είναι αυτά τα πράγματα... Όπως κάποτε με τους πρώτους υπαλλήλους της Δ.Ε.Η., που έπαιρναν κι αυτοί τρείς κι εξήντα, αλλά οι τότε "μεσάζοντες" τους έδωσαν την ίδια συμβουλή: κάνετε υπομονή, όπως ο ληστής με το Χριστό, και θα μπείτε στον παράδεισο του Δημοσίου...και μπήκαν!
Πέρα από το τραγελαφικό του θέματος, πρέπει να μπούν κάποια στιγμή τα πράγματα στη θέση τους, αν θέλουμε να γίνουμε ποτέ σοβαροί.
Είναι γνωστό ότι η επιλογή των θέσεων των STAGE δεν έγινε με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά με ρουσφετολογικές μεθόδους. Η επιλογή έγινε συνειδητά, με μια συμφωνία: δε δίνονται ένσημα, οι αμοιβές είναι πενιχρές αλλά αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία, που θα μπορεί να τη χρησιμοποιεί ο απασχολούμενος σε STAGE σε διαγωνισμούς, μέσω ΑΣΕΠ.
H αδικία ήταν ότι δεν δίνονται ένσημα και τα χρήματα είναι ελάχιστα και δεν ανταποκρίνονται στη εργασία που προσφέρουν οι εργαζόμενοι (γιατί πράγματι προσφέρουν ικανοποιητική εργασία, ίσως καλύτερη και από μερικούς μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους...).
Το θέμα είναι ότι αυτή η αδικία δε μπορεί να "θεραπευθεί" με την άμεση μονιμοποίηση αυτών των εργαζομένων, επειδή έχουν εργασθεί για ένα διάστημα από 1,5 έως 4 χρόνια. Και αυτό γιατί χιλιάδες άλλοι άνεργοι, που δεν είχαν "βύσμα" να μπούν έστω σε μια θέση STAGE, ίσως αναζητούν ακόμα εργασία.
Η άμεση μονιμοποίηση θα ήταν μεγαλύτερη αδικία, σε βάρος των τελευταίων...
Η αδικία λοιπόν σε βάρος των εργαζομένων των STAGE, πρέπει να θεραπευθεί με έναν και μοναδικό και δίκαιο για όλους τρόπο:
α. Να αναγνωρισθεί ο χρόνος που έχουν εργασθεί ως συντάξιμος, δηλαδή να αναγνωρισθούν, εκ των υστέρων, τα ένσημα που δεν τους έχουν δοθεί.
β. Να δοθούν, με μορφή εφ' άπαξ ή με άλλον πρόσφορο τρόπο, τα χρήματα που αδίκως δε τους έχουν αποδοθεί έως σήμερα.
Έπειτα από τη λήψη αυτών των μέτρων πρέπει να σταματήσει αυτό το γελοίο παραμύθι και ο κάθε πρώην πλέον εργαζόμενος STAGE να δοκιμάσει την τύχη του, εφόσον το επιθυμεί, με την προϋπηρεσία που έχει λάβει, σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, ισότιμα με όλους τους άλλους υποψηφίους.
Σε περίπτωση που γίνει άμεσα η μονιμοποίησή τους, τότε θα επαναληφθεί η αδικία με όσους αδίκως προσλήφθηκαν στα ΚΕΠ, μόνο και μόνο επειδή ήταν οι πρώτοι που εργάσθηκαν σε αυτό το θεσμό και έτσι πήραν τα ... πρωτοτόκια!
Π.Α.Μ.
(Εάν υπάρχει διαφωνία με τα παραπάνω, δεκτές όποιες παρατηρήσεις στα ΣΧΟΛΙΑ)
Σχόλια